zaterdag 23 oktober 2010

Istanbul Gar


De herfstvakantie is gebruikt om een bezoek van vier dagen aan Istanbul te brengen. Wat een immense stad: twaalf tot zestien miljoen inwoners! Je verwacht dan ook een een station met dezelfde grandeur als de monumenten die de stad biedt. Het wegverkeer blijft je verbazen ( misschien is beangstigen een beter woord) Vervoer per taxi is een bijna bloedstollende belevenis. Taxichauffeurs zijn daar waarlijk ridders van de weg (al gedragen zij zich niet altijd even ridderlijk op de weg; maar dat doet niemand daar). Het kopstation stelt echter teleur. Als niets vermoedend toerist liep ik er bijna aan voorbij, denkend dat het een garage was. Pas bij aankomst aan de zijkant ontdekte ik het profiel van wat je enigzins een stationsgebouw kan noemen.

En ook hier mag de afbeelding van de vader aller turken; Kemal Atatürk niet ontbreken.

Natuurlijk leeft er onder het Turkse volk historisch besef en daarom stond bij het station ook nog een stoomlocje als herinnering aan het prille begin van de Turkse spoorwegen opgesteld.

Het stationsrestaurant was vroeger de wachtkamer voor de Oriënt Express. Dit station was dus het eindpunt van de trein uit London!

In de loop van de morgen verzamelden zich een aantal mannen voor het stationsrestaurant. Een deel van hen droeg een boordje met Turkse plaatsnamen op de schouder. Uit navraag blijkt dat dit de vervoersbeurs van Istanbul is. Turkse expediteurs bieden hier hun diensten aan klanten die iets te vervoeren hebben.

Station was niet erg indrukweekend. Op het moment was er alleen een rangeerlocomotief aanwezig. En stond er langs een ander perron een treinstel voor regionaal vervoer klaar voor vertrek.



Op een van de opstelsporen stond ook nog een locomotief, van vermoedelijk Japanse oorsprong, opgesteld.



Een wasstraat om het materieel schoon te maken bestaat daar nog niet; wagons worden met de hand schoongemaakt. Waarschijnlijk omdat er aan goedkope ongeschoolde werkkrachten geen gebrek is.



Grafitti is in Istanbul geen onkend verschijnsel.

5 opmerkingen:

FRANK103 zei

Naar Istanbul voor de mooie treinen kan ik dus van de kalender schrappen! Leuk verslag verder! Waarom denk je trouwens dat het om een Japanse lok gaat, zaten er plaatjes van Mitsubishi oid op?

Ad zei

Volgens heeft het Spaanse Renfe ook dergelijke locs rijden en dat zijn Misubishi's. Zeker weten doe ik het niet. Ik kon er niet dichtbij genoeg komen.

Ad zei

Trouwens, ik heb op hetzelfde station ook modern intercity-materieel gezien. Jammer genoeg had ik toen geen fototoestel bij me. Turkije is misschien geen opzienbarend spoorwegland. Istanbul is zeker de moeite waard om op een lijstje te zetten. Als je er dan toch bent en je komt toevallig langs een station..., dan maak je toch een paar foto's. Al is het maar om op het weblog wat nieuws te hebben...

FRANK103 zei

:-)

je moet die duizenden bezoekers per dag toch regelmatig leesvoer voorzetten!

Maar nu de blaadjes weer van de bomen vallen kan je natuurlijk ook weer met de modelspoorbaan aan de gang, en vergeet je ook niet een bezoek te brenegn aan Eurospoor dit weekend?

Ad zei

Als blogger drukt er een zware last op je. En waar doe je het allemaal voor....? Eurospoor, ik weet het nog niet. Ik heb het eigenlijk een beetje gehad met de beurzen. Aan de andere kant wel weer een mogelijkheid voor een publicatie. Misschien ga ik toch wel.
Overigens waar ik het wel dat jij Frank toch altijd weer trouw een reactie plaats; hachelijk? Ik vind het mooi!!! Nu stop ik, ik schiet vol.